Trup z Nottingham

źródło

Trup z Nottingham to druga odsłona przygód Nicka Jonesa vel Alfreda Bendelina. Do przeczytania pierwszej, czyli Mordestwa na mokradłach zachęcałam TUTAJ.

Po sukcesie Nicka w roli prywatnego detektywa i zdemaskowaniu mordercy z Little Fenn, nawet jego szef widzi plusy w zaangażowaniu Bendelina, jako konsultanta w prace wydziału kryminalnego. Nick nie ma jednak na to ochoty. Woli, tak jak dotychczas, zajmować się fałszerstwami i próbuje ułożyć sobie życie osobiste.  Podstęp Ruperta doprowadzi jednak to tego, że Jones nie będzie miał wyjścia. Marley musi przecież napisać nowy tom przygód swojego bohatera, a nic nie może się równać z inspiracją z życia wziętą.

Tym razem zadaniem słynnego, choć fikcyjnego, detektywa jest wyjaśnienie zabójstwa jednego ze wspólników prowadzących niewielkie wydawnictwo Darrington & Burrows. Walter Darrington został znaleziony martwy w swoim gabinecie z wieloma ranami kłutymi. Okazało się jednak, że były one zadane nożyczkami już po zażyciu przez Waltera trucizny. Czy sprawcą była jedna osoba? Czy też może kto inny zaplanował otrucie, a kto inny posłużył się w napadzie wściekłości nożyczkami?

Okoliczności zbrodni wskazują, że najprawdopodobniej grono podejrzanych jest niezbyt liczne i związane z wydawnictwem. Nick i Rupert, wykorzystując profesję Marleya, nawiązują biznesowy kontakt z D&B i dzięki temu mogą poznać osobiście wszystkich pracowników niewielkiej firmy, którzy, jak się okazuje, bardzo zgodnie nie przepadali za Walterem. Otwarte wypytywanie o relacje między pracownikami, czy o okoliczności śmierci Darringtona nie wchodzi jednak w grę, jeśli Nick i Rupert nie chcą wzbudzić podejrzeń. Zresztą nie ma co liczyć, że ktoś z podejrzanych będzie otwarcie rozmawiał z postronnymi osobami. Jones i Marley będą potrzebowali kogoś "wewnątrz" - czy ich wybór będzie jednak właściwy? Nie ma przecież pewności, że ich "wtyczka" gra z nimi w otwarte karty.

Trup z Nottingham to kameralne, oparte na obserwacji i odsiewaniu fałszywych tropów, śledztwo z niewielką liczbą podejrzanych, z których w zasadzie każdy jest prawdopodobny. Podobało mi się, że Nick nabrał pewności siebie i zdecydowania, szczególnie w chwili, gdy przeciwnik zagroził osobom z jego otoczenia. Na szczęście zawsze można liczyć na rodzinę, a ciotki Aurelia i Adelajda są po prostu kapitalne.

Znajomość Morderstwa na mokradłach nie jest niezbędna do lektury "Trupa", niemniej jednak polecałabym najpierw przeczytać pierwszą część. Znając ją, mamy więcej przyjemności z drobnych niuansów związanych z relacjami między głównymi postaciami; spotykamy też ponownie mieszkańców Little Fenn i przeczytanie najpierw Trupa z Nottingham odebrałoby część niespodzianek w trakcie ewentualnej, późniejszej, lektury "Morderstwa".

Wyzwania: Kapitan Żbik & Skandynawowie, Pod hasłem, Z półki.