poniedziałek, 30 kwietnia 2018

Majówka z kryminałem - Zamachowiec

W kwietniu udało mi się wreszcie przeczytać Zamachowca Lizy Marklund, choć atmosferą zupełnie nie pasował do coraz cieplejszych, wiosennych dni.

Tydzień przed Świętami Bożego Narodzenia w Sztokholmie dochodzi do wybuchu na stadionie olimpijskim. Mimo, że stało się to nad ranem, policja znajduje szczątki ludzkie na miejscu zdarzenia. Ofiarą jest szefowa komitetu olimpijskiego, Christina Furhage.

Liza Marklund nie opisuje śledztwa policji, ale dochodzenie jakie prowadzi w tej sprawie dziennikarka szwedzkiego tabloidu, Annika Bengtzon. Rozmowy z bliskimi i z współpracownikami ofiary, próby uzyskania dodatkowych informacji od informatora z policji. Początkowo Christina jawi się niczym Kobieta Idealna, wzór dla nas wszystkich. Jednak im więcej Annika dowiaduje się o zmarłej, tym więcej smug pojawia się na tej kryształowej postaci. Prowadząc swoje dochodzenie Annika bardzo blisko zbliży się do sprawcy i sama znajdzie się w niebezpieczeństwie.

Sprawa dotycząca zamachu na stadionie (akt terroru przeciwko olimpiadzie, czy jednak indywidualne porachunki?) jest oczywiście wiodącym wątkiem w Zamachowcu, jednak równie ważne są problemy Anniki w redakcji gazety i w domu. Niedawny awans na szefową okazuje się nie lada wyzwaniem zarówno logistycznym, jak i emocjonalnym. Nie łatwo pogodzić obowiązki domowe, punktualne odbieranie dzieci z przedszkola, przygotowania do świąt, z wymagającą pracą. W dodatku części współpracowników w gazecie nie podoba się Annika jako szefowa, zarówno ze względu na jej płeć, jak i jej charakter.

Hurtownia komediowo - kryminalna #11

Na początku była Joanna Chmielewska. To od jej książek zaczęła się moja miłość do komedii kryminalnych i nadal pozostają one jednym z moich ulubionych gatunków. Wszystkie książki Joanny Chmielewskiej przeczytałam (poza jedną - przez Gwałt nie przebrnęłam i wyparłam jej istnienie), wiele z nich kilkukrotnie. Nadal zdarza mi się wracać do ulubionych tytułów, ale wciąż szukam też nowych autorów, którzy wprawdzie nigdy nie zastąpią braku TEJ Pisarki, ale potrafią zafundować dużo frajdy. Dziś parę ostatnio przeczytanych tytułów kilkorga moich ulubionych autorów.

źródło

Małgorzata J. Kursa umieszcza akcję swoich książek w niewielkim Kraśniku. Specyfika małej miejscowości, charakterne bohaterki ze zwariowanymi pomysłami i ogromne poczucie humoru to cechy charakterystyczne twórczości tej autorki.

Głównym bohaterem najnowszej powieści, kontynuacji Nieboszczyka wędrownego, jest kocur, bardzo adekwatnie zwany Belzebubem. Duży, bardzo sprytny i oczywiście chadzający własnymi drogami. Jak każdy kot ma własne zdanie na temat co do zastosowania niektórych przedmiotów domowego użytku, podziału żywności między domowników, ale także bezbłędny talent do znajdowania (i produkowania) nieboszczyków. Talentem tym nie jest specjalnie uradowana właścicielka Belzebuba, ale nie ulega wątpliwości, że to właśnie on pomaga policji ująć właściwego sprawcę zabójstw kilku kobiet.

Motywacja mordercy jest moim zdaniem ździebko naciągana, ale humor sytuacyjny i wyczyny Belzebuba - cudowności.

Małgorzata J. Kursa Jeszcze więcej nieboszczyków, czyli śledztwo z pazurem, Nasza Księgarnia, Warszawa 2018.

niedziela, 29 kwietnia 2018

Zaginiona- Kuzynki Kruszewskie po raz czwarty

źródło
Zaginiona Andrzeja Pilipiuka to spotkanie po latach z kuzynkami Kruszewskimi (KLIK). Jak to ze spotkaniami po latach bywa, mimo ekscytacji, są podszyte niepewnością, czy upływ czasu nie zakłóci sympatii do dawnych znajomych? Wszak i ja się zmieniłam, i oni..

Mimo obaw spotkanie było przyjemne, pewnie, że nie ma już zachwytu nowością, pomysłem, wiem już czego się spodziewać po kuzynkach Kruszewskich, ale nie zabrakło przygody i nowych bohaterów.

Na aukcji dzieł sztuki i starodruków Stanisława rezygnuje z licytacji starej mapy na korzyć młodej dziewczyny. Niepokój Katarzyny wzbudza podziękowanie nieznajomej, która zwraca się do Stanisławy per alchemiczko. 

Zgodnie z teorią Stanisławy, że losy ludzie przecinają się nie bez powodu, okazuje się, że kolejne spotkania z Anną są im pisane, a wręcz niezbędne.

Mapa, która kupiła Anna przedstawia legendarną wyspę. Wraz z paroma młodymi ludźmi próbuje odnaleźć drogę na Frisland. Ktoś jednak uparcie tropi Annę i jej przyjaciół, zamierzając bezwzględnie przeszkodzić im w ich planach. Odnalezienie drogi na Frisland jest również w interesie Stanisławy, gdyż tylko tam znaleźć można składniki leku na śmiertelną chorobę alchemików, która nie ominęła Stanisławy. Kuzynki jednoczą siły z młodymi poszukiwaczami wyspy. Czy jednak dotrą na czas na Frisland? Kim w rzeczywistości jest Anna?

sobota, 28 kwietnia 2018

Wyrusz w drogę z.. wiedźmą

źródło
Długo mnie tu nie było. Ale proszę się nie dziwić - wędrówki po bezdrożach krain, w których roi się od magicznych stworzeń, a za każdym krzakiem czyha niebezpieczeństwo, są bardzo czasochłonne. Całe szczęście, że mogłam liczyć na nietuzinkowych towarzyszy podróży, którzy zadbali zarówno o unieszkodliwienie różnych paskud, jak i o rozrywkę - pojedynki na ostre riposty, humor i ironia były na porządku dziennym.

Wolhę Redną poznałam ponad 2 lata temu (KLIK), czas jaki minął między tymi spotkaniami, pyskata magiczka spędziła na nauce i zacieśnianiu przyjaźni z dogewskim władcą.

W końcu nadszedł czas na egzaminy końcowe (zdane śpiewająco) i na oczekiwaną posadę jako naczelna magiczka Dogewy. Ku niezadowoleniu Wolhy, zamiast do doliny wampirów, zostaje ona jednak skierowana na staż na dwór królewski. Rzecz wydaje się nie do uniknięcia - kontrakt został podpisany przez uczelnię, zerwanie go byłoby bardzo kosztowne. Jednak dla Wolhy nie ma rzeczy niemożliwych, zaś sposób w jaki radzi sobie z niechcianą praktyką jest brawurowy, bezczelny, skuteczny i bardzo ... wiedźmowaty.

Objęcie posady w Dogewie nie idzie jednak jak po maśle, okazuje się, że nie tylko Len nie oczekuje naczelnej wiedźmy z otwartymi ramionami, ale wyjechał do swojej narzeczonej, władczyni Arlissu, o której nigdy nawet nie napomknął. Początkowo Wolhę ogarnia potężny foch, ale później coraz silniej ma wrażenie, że coś jest nie tak, a Len znalazł się w niebezpieczeństwie. 
Wyrusza zatem w pogoń, chociaż nie może pozbyć się przeczucia, że jest już za późno i w dodatku sama też pakuje się w poważne kłopoty.