Jak Wojtek został strażakiem

Ręka do góry - kto pamięta wieś Kozie Różki?

Ta wioska od dawna

w okolicy słynie

ze straży pożarnej

najdzielniejszej w gminie.

Pierwsi przy pracy, niosą pomoc, czy w dzień, czy w nocy. A umieją się też dobrze bawić!

W strażackiej remizie

wieczorem w sobotę

lśni klarnet srebrzysty

puzony lśnią złote.

Dla małego Wojtusia strażacy to prawdziwi idole. Bardzo ich podziwia i śni o pięknym, złotym, błyszczącym hełmie. Też chce zostać strażakiem!

Jednak komendant, kowal Bonifacy, choć docenia chęci chłopca, uważa, że jest zdecydowanie za mały na strażaka.

Rusza kowal wąsem,

a wąs miał jak wiecha,

- Będziesz w straży,

gdy się z Wojtka

przemienisz w Wojciecha!

Czy można bardziej zasmucić dziecko? Przecież to cała wieczność!

Długo nie mógł zasnąć Wojtek po tej rozmowie, w końcu jednak minęła noc i nastał nowy, śliczny letni dzień.

Dorośli w polu, a tu zmienia się pogoda - idzie burza. Ulewa, błyskawice. Nagle Wojtek widzi, że piorun trafił w dom sąsiada! 

Czy po tym bohaterskim wyczynie ktoś może mieć wątpliwości, że Wojtuś zasłużył na hełm strażacki?

Wierszowana opowiastka o odwadze i marzeniach małego Wojtka ma już ponad 60 lat. Jest lekturką w pierwszej klasie i pewnie wielu z nas ćwiczyło na niej pierwsze samodzielne czytanie. Warto przeczytać ją jednak razem z dzieckiem - przede wszystkim cudownie się ją czyta na głos. Rytm, rymy i dużo emocji! Poza tym sześcio, czy siedmiolatek może pytać o żniwa, ale również o to, czemu dzieci zostały same w domu. Oj mogliby mieć dzisiaj problemy i rodzice małego Henia, i rodzice Wojtusia...

Wyzwania: Odnajdź w sobie dziecko, Gra w kolory, Grunt to okładka, Zielono mi.

Czesław Janczarski Jak Wojtek został strażakiem, ilustracje Żejmo, Nasza Księgarnia, Warszawa 2003.